Niedoczynność tarczycy znacząco obniża komfort życia, a nieleczona może powodować między innymi problematyczne zmiany skórne, zaburzenia pracy serca, problemy z koncentracją i pamięcią, a nawet depresję. Sprawdź, jak wygląda prawidłowa diagnostyka niedoczynności tarczycy oraz co należy robić, by zniwelować skutki choroby.
Niedoczynność tarczycy, nazywana również hipotyreozą, to stan, w którym tarczyca produkuje zbyt mało hormonów tarczycy, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Hormony te regulują wiele procesów metabolicznych w organizmie, w tym metabolizm energetyczny, temperaturę ciała, tętno, oraz funkcje mózgu i układu nerwowego.
Przyczyny niedoczynności tarczycy mogą mieć podłoże pierwotne lub wtórne. Do najczęściej występujących przyczyn niedoczynności tarczycy zaliczamy poniższe czynniki.
Objawy niedoczynności tarczycy u dorosłych są typowe także dla wielu innych schorzeń, co utrudnia rozpoznanie choroby. Do najczęstszych objawów niedoczynności tarczycy zaliczamy:
Kluczowym testem diagnostycznym jest badanie poziomu hormonów tarczycy we krwi. Pomiarom podlegają przede wszystkim poziomy tyroksyny (T4) i tyreotropiny (TSH). Niski poziom T4 lub podwyższony poziom TSH sugerują niedoczynność tarczycy.
W niektórych przypadkach lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania przeciwciał przeciwtarczycowych (np. przeciwciała anty-TPO, przeciwciała anty-TG) w celu oceny obecności chorób autoimmunologicznych, które mogą być przyczyną niedoczynności tarczycy.
Ciąża przy niedoczynności tarczycy wymaga szczególnej troski i opieki lekarskiej, gdyż hormony tarczycy odgrywają kluczową rolę w rozwoju płodu, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. U kobiet z niedoczynnością tarczycy istnieje większe ryzyko wystąpienia powikłań ciążowych, takich jak poronienie, przedwczesne porody, nadciśnienie indukowane ciążą oraz problemy z rozwojem płodu.
W związku z powyższym istotne jest stałe monitorowanie poziomu hormonów tarczycy, zarówno przed ciążą, jak i w jej trakcie. Odpowiednia opieka prenatalna i ścisła współpraca z lekarzem pomogą zadbać o bezpieczny przebieg ciąży i bezbłędne dostosowywanie leczenia do bieżących potrzeb.
Choroba Hashimoto jest jedną z najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy. To przewlekła choroba, ale przy odpowiednim leczeniu i zarządzaniu objawami pozwala na utrzymanie dobrej jakości życia.
Leczenie niedoczynności tarczycy opiera się głównie na substytucji hormonów tarczycy, które zastępują brakujące hormony i pomagają w przywróceniu prawidłowego poziomu metabolicznego organizmu.
W leczeniu zaburzeń pracy tarczycy istotne jest utrzymanie prawidłowej dawki hormonów, przez co konieczne są regularne badania niedoczynności tarczycy. Osoby zmagające się z niedoczynnością tarczycy szybko zauważą pozytywne skutki leczenia, które można utrwalić i wzmocnić poprzez zdrowy styl życia oraz odpowiednią dietę.
Ashwagandha to roślina zielna, która od wieków jest stosowana w ajurwedzie, tradycyjnym systemie medycyny indyjskiej, jako adaptogen, czyli substancja wspomagająca organizm w adaptacji do zmian i radzeniu sobie ze stresem.
Ashwagandha jest szeroko stosowana ze względu na swoje potencjalne korzyści zdrowotne, a niektóre badania laboratoryjne sugerują, że może wspomagać naturalną produkcję hormonów tarczycy. Niestety nie ma wystarczającej wiedzy medycznej na ten temat, dlatego należy podchodzić do takich informacji z dystansem.
Warto podkreślić, że każdą suplementację należy konsultować z lekarzem. Przyjmowanie ashwagandhy może korzystnie wpłynąć na samopoczucie osób z niedoczynnością tarczycy, ale nie zastąpi konwencjonalnego leczenia.
Niedoczynność tarczycy najczęściej diagnozuje się u kobiet, a ryzyko zachorowania dodatkowo postępuje wraz z wiekiem. Badania w kierunku niedoczynności tarczycy to istotny element profilaktyki zdrowia, ale nie jedyny. Chorobie można zapobiegać także poprzez zbilansowaną dietę, bogatą w składniki odżywcze. Istotna jest również aktywność fizyczna, która wzmacnia organizm i korzystnie wpływa na gospodarkę hormonalną organizmu.